به طور معمول هربار(یا هر 2 یا 3 بار) که آب دهان یا غذایی می بلعید، گوش شما یک صدای آرام ناگهانی می دهد. این همان لحظه ایست که یک حباب هوا از طریق پشت بینی شما و از طریق شیپور استاش وارد گوش میانی تان می شود. هوا در گوش میانی توسط آستر غشایی آن به صورت پایدار جذب می شود، اما از طریق شیپور استاش در حین عمل بلع، به طور مکرر جایگزین می شود. در این شرایط فشار هوا در دو طرف پرده ی صماخ یکسان باقی می ماند. در صورتی که فشار هوا در دو طرف یکسان نباشد ، در گوش احساس گرفتگی می کنیم.
شیپور استاش می تواند به دلایل مختلفی مسدود شود. هنگامی که این اتفاق می افتد هیچ هوایی نمی تواند دوباره وارد گوش میانی شود. هوای موجود گوش میانی جذب می شود و یک خلا ایجاد می شود که پرده صماخ را به داخل می مکد. به همین دلیل پرده صماخ نمی تواند به طور طبیعی اش بلرزد، در نتیجه شنوایی اصوات بلاک می شود و صداها به طور خفه ای شنیده می شوند. همچنین کشیده شدن شیپور استاش نیز می تواند همراه با درد باشد. اگر شیپور استاش برای مدت طولانی بلاک شده باقی بماند، مایعی(مانند سرم خون) برای پر کردن گوش و غلبه بر خلا موجود، به درون گوش تراوش می شود(Serous Otitis یا Baro-Otitis).
معمول ترین دلیل برای بلاک شدن شیپور استاش "سرما" است. عفونت سینوس ها و آلرژی های مربوط به بینی (مثل تب یونجه) نیز دلایل این بلاک شدن می توانند باشند. دلیل دیگر گرفتگی شیپور استاش عفونت گوش است که یک غشای ورم کرده می سازد. به علاوه، برخی افراد به دلیل عفونت های گوشی در بچگی، شیپور استاش نازک دارند.
خلاص شدن از گرفتگی گوش: فعالیت های بلعیدنی که ماهیچه های بازکننده ی شیپور استاش را فعال می کنند. هنگامی که آدامس می جوید بیشتر آب دهان تان را می بلعید. این تمرین خوبی ست مخصوصا قبل و هنگام صعود یا پایین آمدن از کوه یا در مسافرت های هوایی. حتی خمیازه کشیدن بهتر از راه حل قبلی ست زیرا محرک قوی تری برای این ماهیچه هاست.
نظرات شما عزیزان: